به گزارش روابط عمومی، شهیده فهیمه سیاری در تاریخ اول خرداد 1339 و در ماه محرم متولد شد، زمان شهادت این بانوی فاضله نیز 12 آذر 59 همزمان با 24 محرم‌الحرام 1401 بود که در راه تبلیغ و نشر معارف الهی و ترویج مکتب قرآنی به شهادت رسید.

در وصیتنامه این بانوی فاضله و مؤمنه که به نوعی مناجات نامه هم محسوب می‌شود، آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
«و لاتحسبنَّ الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاءٌ عند ربهم یرزقون» (آل عمران -۱۶۹).
لحظات زیاد خوشی نیست؛ برایم هنگام دوری است. به طور محسوسی وابستگی خود را حس می‌كنم؛ حتی اندیشیدن به آن، قلبم را به درد می‌آورد. افسوس بر من كه زندگی و عمر من در راه شناخت واقعی خدا نگذشت ....
خدایا! گواهی به حال من و درد من. احساس می‌كنم كه یك مشرك واقعی بدون هیچ قید و بندی شده‌ام و از راه هدایت فرسنگ‌ها دور هستم.
خدایا، به من شناختی عطا كن كه در پرتو این شناخت از همة وابستگی‌ها رسته باشم.
خدایا! دردها مختلف و سطح بینش ها متفاوت، كارهایم نه تنها به خاطر خدا نیست، بلكه به خاطر خودم نیز نیست. واقعاً از گذشت عمر خود به بطالت افسوس می‌خورم.
خدایا! چقدر پستی و ذلت به همراه (دارم)، چقدر توشه راه كم و چقدر راه طولانی و بی‌پایان است.
خداوندا! از درگاهت خواستارم كه در رابطه با اجتماع، خود را آن طور به من بشناسانی كه خود می‌پسندی.
خدایا! گمراهی و ذلت پوشیده را از درون من محو نما.
خدایا! خوب شدن ها را از طریق خودت به من نمایان كن، نه كس دیگر.
خدایا! خوبی‌های به این طریق ]غیر خودت[ را در نزد من بی ارزش جلوه بده كه رسیدن به آن برایم هدف نباشد.
خدایا! امیدوارم این نوشته ها نیز از روی ریا نباشد.
خدایا! چقدر پستی و ذلت در خویش احساس می‌كنم؛ اما افسوس كه راه مشركان را پیمودم، البته هوای نفس در این منزلت بیكار ننشست و كاری كرد كه اكنون بدون هدف و واقعاً سرگردان و بی‌چیزم؛ روبه‌روی نعمات بی‌كران خداوند واحد نشسته‌ام.
خدایا! قدرتی ده كه شناخت اصیلی از اسلام داشته باشم. خدایا! قدرتی ده كه سنجش میان عمل خوب و بدِ خود را داشته باشیم. ساعات عمر نزد ما مانند ظروفی هستند و خدا نكند كه این ظروف پُر از معصیت و گناه و خالی از معنویات اخلاقی باشد.
خدایا! قدرتی ده تا ظرف‌های درون خود را از معصیت پر نسازیم.
خدایا! قدرتی ده كه ظرف های وجودی عمرمان را خالی نگذاریم و به وسیلة نیكی‌ها آن را پرسازیم. اگر كسی راهی را انتخاب نمود و آن مسیر «الی‌الله» بود، با این كه به آن راه ایمان دارد، پس باید تمام اعمال خود را مورد بررسی قرار دهد تا از هدفی كه دارد، منحرف نشود. در خود نگریستن شهامت می‌خواهد و لازمه شهامت، ایمان و آگاهی است و با رفتن (شهادت) به حقیقت می‌پیوندد.
در هر جامعه‌ای دو نوع استاد وجود دارد: یکی استاد فیزیك و شیمی و... و دیگری استادی كه دانش او در رابطه با خدا باشد. استاد واقعی و عالِم واقعی هم از نوع دوم است؛ ولی جامعة ما استاد از نوع اول را زیادتر داشته است. اكنون نیز بدبختی ما به خاطر همین كمبود (استاد نوع دوم) است.
اگر در ادارات فساد اخلاقی است، اگر در آموزش و پرورش فساد اداری است، در هر کجا که انسان دست بگذارد، فساد اخلاقی وجود دارد، به خاطر كمبود این افراد است. (چه زن و چه مرد) اگر اختلافاتی بین مقامات بالاست، ریشه‌اش همین مسئله است.
این انقلاب امروز به كسانی احتیاج دارد كه متواضع باشند. امید است كه در ظلّ توجهات حضرت مهدی عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف هر روز به پیشرفت بیشتر و بهتر معنوی نایل آییم.
 مهدیا! بازآی و دل پر غممان را مرهم نِه! خدا به همه توفیق اطاعت و عبادت عطا نماید.
در پایان اگر به قم باز نگشتم، از اساتیدم سپاسگزاری نمایید كه مرا به این راه الهی رهنمون ساختند.
پس از شهادتم زیارت عاشورا برایم قرائت نمایید؛ بعد از شهادت اگر امكانش بود و زحمتی برای برادران پاسدار نبود، جسدم را برای تبرک به حرم مطهر حضرت معصومه علیهاالسلام به قم ببرند.