دستور حجاب یک دستور اجتماعی است و نه صرفا فردی، هرچند کسی که حجاب را رعایت می‌کند از حیث فردی نیز از مزایای آن برخوردار می‌شود، اما در عین حال یکی از فلسفه‎های مهم رعایت حجاب، تاثیر آن در اجتماع است.

هر جامعه‌ای دارای قوانین خاص خودش است که فارغ از صحیح یا ناصحیح بودن آن، رعایت آن قوانین بر مردم لازم و ضروری است. چرا که جامعه بدون قانون جامعه‌ای پرهرج و مرج خواهد بود و بیشتر شبیه جنگل می شود تا اجتماع!

وقتی قانونی در یک جامعه وضع می‌شود ممکن است مطابق میل همگان نباشد اما قانونگذار قطعا هدفی را برای وضع آن قانون دنبال می‌کند. در جامعه اسلامی، قوانین منطبق بر آموزه‌های اسلام است و قانونگذار هدفش از وضع قوانین، سعادت و سلامت دنیوی و اخروی انسان است. لذا خلاف میل بودن قانون برای برخی، دلیل مناسبی برای حذف آن نمی تواند باشد.

حجاب تا زمانی که بحثی فردی باشد، شخص در رعایت یا عدم رعایتش آزاد است، اما وقتی تبدیل به یک قانون اجتماعی می‌شود و با حقوق دیگران ارتباط پیدا می کند و عدم رعایتش خسارتهای متعددی بر پیکره اجتماع وارد می آورد حکومت و حاکم آن جامعه می تواند برای حفظ اخلاق و حیا در جامعه، آن را الزامی نماید. بنابراین حجاب، افزون بر اينكه تكليف شخصي بانوان مسلمان است، حق جامعه ديني نيز مي‌باشد. مسئله پوشش حقي شخصي نيست كه بتوان آن را در حوزه حريم خصوصي جاي داد. بلكه «حق الناس» است و درست رعايت نكردن آن تجاوز به حقوق ديگران محسوب مي گردد. افزايش امنيت اجتماعي زنان، استحكام پيوند خانوادگي، افزايش بهره‌وري شغلي و مشاركت اجتماعي، بالا بردن ارزش و احترام زن از جمله فواید و فلسفه های وجوب حجاب است و حکومت اسلامی نیز که هدفش رشد و تكامل مادي و معنوي انسانهاست موظف به اجراي اين حکم با بهترين و مؤثرترين شيوه و شكل ممكن می‌باشد.

اصغر اخوی، مدیر مرکز مشاوره جامعه الزهرا علیهاالسلام